You will be redirected to the website of our parent company, Schönherr Rechtsanwälte GmbH: www.schoenherr.eu
Find the Serbian version below | Verzija na srpskom jeziku se nalazi ispod
Practical review
Adoption of the General Data Protection Regulation of the European Union (EU) 2016/679 ("GDPR"), applicable as of 25 May 2018, marked a watershed in the regulation of personal data protection and the rights of persons whose data is being processed, while also setting down penalties and making substantial progress in safeguarding the personal right to privacy.
Owing to the ambiguity of Article 3 of the GDPR regulating territorial scope and the necessity for additional interpretation, the European Data Protection Board adopted Guidelines 3/2018 on 16 November 2018, on the territorial scope of the GDPR (the "Guidelines"). The Guidelines are a response to uncertainties surrounding the territorial scope of the GDPR and serve to ensure consistency and uniform practice in this matter.
Article 3 of the GDPR regulates the matter of territorial scope. Fulfilling one of the three prescribed criteria triggers application of the GDPR:
The above definition is a solid foundation for determining the territorial scope of the GDPR, but leaves itself open to a broad range of interpretations – hence the need for an "in concreto" assessment.
In this article, we will consider detailed explanations of the extended application rules, as well as practical examples to gain a comprehensive understanding of the significance and impact of these rules on non-EU countries.
1. Application based on establishment of a controller or processor in the EU
"GDPR applies to the processing of personal data in the context of the activities of an establishment of a controller or a processor in the Union, regardless of whether the processing takes place in the Union or not."
This definition allows for a case-by-case interpretation of whether the GDPR is applicable or not. While characteristic for application within EU Members, in some cases it may also apply to non-EU countries. Establishment implies the effective and real exercise of activity, regardless of the legal form of the controller or processor. What this really means depends on each case. A more precise definition is not provided so that the field of application is determined as broadly as possible. The GDPR may thus potentially apply to non-EU established business entities with branches in the EU.
In particular, a link must be established between the collection and processing of personal data and activities in the EU. Nevertheless, collection and processing of personal data by the controller or processor in the EU will suffice for the GDPR to apply.
Example 1: A company established in Belgium that manufactures car parts solely for buyers in the USA and Canada collects and processes personal data only in the United States. Nevertheless, application of the GDPR is mandatory, because the controller is a Belgian company.
Even where personal data are not directly processed by an EU processor or controller, but by an affiliate outside the EU, and where there is a link between the activities of the EU establishment and the processing of data by a non-EU processor or controller, the application of the GDPR is mandatory.
Example 2: A marketing company registered in India has established a branch in France. The Indian company processes all data in respect of market research and the improvement of its services on the territory of France. It may be considered that the business of the branch established in France is related to data processing and therefore the company in India will be obliged to apply the GDPR because of the link with its EU established branch, even if in this specific case it is not possible to prove the direct involvement of the French branch in the data processing, because a certain connection is definitely present, which is enough for application of the GDPR.
The general conclusion is that the existence of a branch or other establishment may trigger application of the GDPR. In some circumstances, i.e. online services, the presence of a single employee or agent of the non-EU entity may be sufficient to trigger application of the GDPR. However, while the definition of "establishment" is broad, it is not without limits. For example, it does not mean that the GDPR will apply to a Serbian company just because its website is accessible to people in the EU.
Application of the GDPR should be considered separately for the controller and processor. It is not enough to conclude that the application of the GDPR is mandatory for the processor simply because it was previously determined that it applies to the controller or vice versa.
The second part of this application criterion demonstrates that data processing does not have to take place within the EU. The GDPR will apply to entities that collect and process personal data only in non-EU countries if they have a business presence, i.e. establishment, in the EU.
2. Application based on targeted activity, i.e. targeting, towards the EU territory, even if a controller or processor have no presence in the EU
"GDPR applies to the processing of personal data of data subjects who are in the EU by a controller or processor not established in the Union, where the processing activities are related to:
This criterion leaves greater scope for application to be extended to non-EU countries, although satisfaction of the application criterion must be examined on a case-by-case basis. While the citizenship of the data subject is irrelevant, its location in the territory of the EU is a determining factor.
In the first scenario, simply offering goods or services to data subjects in the EU would trigger the application of the GDPR, but it is necessary to determine whether the "offer" has been made. Various factors can be taken into consideration when determining whether a particular action is considered offering goods or services to data subjects in the EU. These include, but are not limited to: the use of a language of an EU Member State other than the language used in the country of the supplier of the goods or services; allowing payment in a foreign currency; offering the delivery of goods in EU Member States; mentioning dedicated phone numbers or addresses for EU users; the use of common EUR domain names such as ".de" or ".eu". Taken alone, these factors may not amount to a clear indication of the intention of a data controller to offer goods or services to data subjects in the EU; however, they should each be taken into account to determine whether a combination of factors can together be considered as an offer of goods or services directed at data subjects in the EU and in turn trigger application of the GDPR. The key point here is to determine whether an activity is targeted towards data subjects in the EU.
Example 3: The internet address of a Chinese company, established in China, sells cameras and related equipment. The website is available in Chinese, English, German and French. It offers delivery to England, Germany and France, and accepts payment in euros and pounds. If these parameters are fulfilled, they together lead to the application of the GDPR in this particular situation, even though all data collection and processing is carried out in China.
Example 4: The Russian Agency for Programming and Software Development has announced a job vacancy on its website, stating that knowledge of English and German is required. The question here is whether it is subject to the GDPR given that these languages are widely spoken in the EU? In this context, the answer is no. Knowledge of English and German cannot serve as the sole indicator that data subjects in the EU are being targeted exclusively. The presence of other factors would be necessary for such a conclusion.
In the second scenario, the GDPR applies if the behaviour of a data subject in the EU is monitored, but only if that monitoring is performed in the EU. It is necessary to determine precisely what data subject behaviour is being monitored, the purpose of the monitoring, and whether the data subject will be subject to profiling and certain conclusions will be drawn as a result.
Example 5: A marketing agency from Mexico provides consultation services in the field of tourism. With the help of a Wi-Fi network, the behaviour of a data subject in Berlin is monitored and local restaurants in the city are recommended via social networks.
It is clear from this example that monitoring is being carried out to provide restaurant recommendations and that the data subject is in the EU, hence the GDPR applies.
Controllers or processors not established in the EU but engaging in processing activities falling under Article 3(2) are required to designate a representative in the EU. Appointment should be by written agreement, which will regulate a connection between the controller or processor and the EU representative, as well as mutual rights, obligations and responsibilities.
It is commonplace for non-EU controllers and processors to engage specialised companies with experience in this field as a representative. The role of representative and the role of Data Protection Officer are not compatible and should be kept separate. The role of the representative is to act as a point of contact for subjects whose data are processed and the controller, to maintain a registry of communications with the competent EU authorities in charge of data protection. The designation of a representative does not affect the responsibility or liability of the controller or processor outside the EU.
Designating a representative is not mandatory where collection and processing is occasional, where there is a remote risk of personal data being breached, or where processing is carried out by a public authority or body.
Example 6: If we look back to Example 3, where it is concluded that the GDPR is applicable, there is an obligation to designate a representative either in England, France or Germany. It is also necessary to provide the name and contact information of the controller among the data available to customers on the website.
3. Application based on Member State law by virtue of public international law
"GDPR applies to the processing of personal data by a controller not established in the Union, but in a place where the EU Member's law applies by virtue of public international law."
This application criterion differs from that set down in the Serbian Data Protection Act, which does not make specific provision for it. The scope of this criterion is limited, but still leads to the application of the GDPR to non-EU countries. This criterion primarily concerns foreign diplomatic and consular missions, but also several other situations.
Example 7: The German Embassy in Russia has opened an application process for the recruitment of administrative staff to process the data of temporary work visa applicants. Although the German Embassy is not established in the EU, as it is an EU Member State embassy in accordance with public international law, the application of German law – and thus the GDPR – is mandatory. Applicants' personal data should therefore be collected in accordance with the GDPR.
Example 8: An Austrian aircraft flying over Mexican territory processes the data of passengers on board to improve the quality of its services and send special offers from the airline for future flights. Although the aircraft is located outside EU territory, the fact that it is registered in Austria means that by virtue of public international law, the laws of Austria – and therefore the GDPR – shall be applicable.
The impact of the GDPR on non-EU countries is plain to see in the legislation enacted in this area by EU candidate countries, which for the most part incorporate the uniform GDPR rules. Meanwhile, the rules on the extended territorial scope of the GDPR move its impact far beyond the borders of Europe. The loose wording in respect of its application has left the door open for multiple interpretations, hence the need to develop legal practice to establish rules for every possible situation. Clearly the effect of the GDPR is significant even outside Europe, but it remains to be seen how it will be implemented in practice, in particular the provisions on the obligation to designate a representative in the EU.
Praktični osvrt
Donošenjem Opšte Uredbe o zaštiti podataka o ličnosti Evropske Unije (EU) 2016/679 (General Data Protection Regulation (EU) 2016/679) ("GDPR"), koja je počela da se primenjuje od 25.05.2018. godine, izvršena je značajna promena u regulisanju zaštite ličnih podataka, kao i u postupanju sa ličnim podacima, pravima lica čiji se podaci obrađuju, predviđenim sankcijama i generalno je ostvaren značajan pomak u sferi zaštite prava lica na privatnost.
Zbog nedovoljno jasnih odredbi člana 3 GDPR-a, koji regulišu teritorijalnu primenu i potrebe za njihovim dodatnim tumačenjem, Evropski odbor za zaštitu podataka ("European Data Protection Board"), usvojio je 16.11.2018. godine Smernice 3/2018 o teritorijalnoj primeni GDPR-a ("Smernice"). Smernice su usvojene sa nastojanjem da se odgovori na potencijalne sumnje i pitanja oko primene GDPR-a kao i da se obezbedi doslednost i ujednačena praksa u ovoj oblasti.
Članom 3 GDPR-a je uređeno pitanje teritorijalne primene. Ispunjenjem jednog od predviđena tri osnova dolazi do primene GDPR-a:
Ovakvim definisanjem je u značajnoj meri određeno kada dolazi do primene GDPR-a, ali je ipak ostavljeno široko polje primene i tumačenja, koje je potrebno u svakom konkretnom slučaju utvrditi "in concreto".
U nastavku slede detaljnija obrazloženja pravila proširene primene kao i praktični primeri kako bi se potpunije shvatio značaj i uticaj ovih pravila na države van EU.
1. Primena na osnovu poslovnog prisustva rukovaoca ili obrađivača u okviru EU
"GDPR se primenjuje na obradu ličnih podataka u okviru aktivnosti poslovnog prisustva rukovaoca ili obrađivača u EU, bez obzira na to da li se radnja obrade obavlja u EU ili ne"
Ovakvim definisanjem ostavljena je mogućnost tumačenja u svakom konkretnom slučaju da li je potrebno primeniti GDPR ili ne. Ovaj osnov biće karakterističan za primenu u okviru država članica EU, ali ipak u određenim slučajevima može uticati i na države izvan EU. Poslovno prisustvo treba tumačiti kao svaki vid efektivne i stvarne poslovne aktivnosti, bez ograničavanja na pravni oblik organizovanja rukovaoca ili obrađivača. Šta to zaista znači zavisi od svakog konkretnog slučaja, preciznija definicija nije data, kako bi se polje primene što šire odredilo. Na osnovu toga moguće je da društvo koje je osnovano van EU osnuje ogranak u EU u okviru čijeg poslovanja će se primenjivati GDPR.
Potrebno je posebno utvrditi vezu između prikupljanja i obrade podataka i aktivnosti u okviru poslovnog prisustva u EU. Prikupljanje i obrada ličnih podataka od strane rukovaoca ili obrađivača u EU, bez obzira na pravnu formu organizovanja, biće osnov primene GDPR-a u svakom slučaju.
Primer 1: Društvo osnovano u Belgiji bavi se proizvodnjom auto delova isključivo za kupce u SAD i Kanadi. Prikupljanje i obrada podataka obavlja se isključivo na teritoriji SAD. Bez obzira na to, primena GDPR-a je obavezna, samo na osnovu toga što je rukovalac belgijsko društvo.
Čak i u slučajevima kada lične podatke direktno ne obrađuje obrađivač ili rukovalac prisutan u EU, već njegovo povezano društvo van EU, a jasno je da postoji određena veza između poslovne aktivnosti u EU i same obrade podataka od strane obrađivača ili rukovaoca van EU, primena GDPR-a će biti obavezna.
Primer 2: Društvo osnovano u Indiji koje se bavi pružanjem marketinških usluga osnovalo je ogranak u Francuskoj. Društvo iz Indije u potpunosti vrši obradu podataka u svrhu istraživanja tržišta i poboljšanja svojih usluga na teritoriji Francuske. Može se smatrati da je poslovanje ogranka osnovanog u Francuskoj povezano sa obradom podataka, te će društvo u Indiji, biti obavezno da primeni GDPR zbog postojanja veze sa ogrankom osnovanim u okviru EU, čak i ako u konkretnom slučaju nije moguće dokazati direktnu ulogu francuskog ogranka u obradi podataka, jer određena veza svakako postoji, koja je dovoljna za primenu GDPR-a.
Zaključak je da postojanje ogranka ili neke slične forme organizovanja može biti osnov za primenu GDPR-a. U određenim slučajevima postojanje samo jednog zaposlenog ili agenta društva van EU, može biti osnov za primenu GDPR-a, npr. ako se usluge nude putem interneta. Međutim, iako je definicija "prisustva u EU" (tj. establishment-a) široka, ipak nije bez ikakvih ograničenja. Naime, ne znači da će do primene GDPR-a doći samo zašto što privredno društvo u Srbiji ima website koji je dostupan licima u EU.
Primenu GDPR-a treba posmatrati odvojeno u odnosu na rukovaoca i obrađivača, nije dovoljno zaključiti da je primena GDPR-a obavezna za obrađivača, samo zato što je prethodno utvrđeno da se primenjuje na rukovaoca ili obrnuto.
U drugom delu ovog osnova primene određeno je da radnja obrade ne mora biti u okviru EU, tako da može doći do situacije da se GDPR primenjuje na društva koja isključivo prikupljaju i obrađuju lične podatke u državama van EU.
2. Primena na osnovu usmerene aktivnosti, targetiranja, ka teritoriji EU, iako rukovalac ili obrađivač nemaju prisustvo u EU
"GDPR se primenjuje na obradu ličnih podataka lica u EU koju vrše rukovalac ili obrađivač u slučaju
U ovom slučaju veća je mogućnost proširene primene na države van EU, ali je takođe u svakom konkretnom slučaju potrebno utvrditi da li su ispunjeni pomenuti kriterijumi za primenu. Pitanje državljanstva lica čiji se podaci obrađuju nije relevantno, bitno je samo da se oni nalaze na teritoriji EU kako bi se GDPR primenio.
U prvom slučaju dovoljno je da se roba ili usluge nude licima u EU kako bi došlo do primene, međutim potrebno je utvrditi da li je do "nuđenja" zaista došlo. Kako bismo utvrdili da li se određena radnja smatra nuđenjem roba ili usluga licima u EU mogu se koristiti različiti kriterijumi. Pomenuti kriterijumi mogu biti na primer: korišćenje jezika zemlje članice EU koji se razlikuje od zemlje ponuđača robe ili usluga, nuđenje plaćanja u stranoj valuti, mogućnost dostavljanja u zemlje EU, brojevi telefona ili adrese za korisnike iz EU, korišćenje domena koji se odnosi na zemlje članice EU npr. ".de" ili ".eu". Kombinacijom više ovakvih kriterijuma dolazi se do zaključka u svakom konkretnom slučaju da li je ispunjen kriterijum za primenu GDPR-a. Bitno je utvrditi da je takva aktivnost upućena, odnosno targetirana ka licima u EU.
Primer 3: Internet adresa kineskog društva, koja se vodi u Kini nudi usluge prodaje foto aparata. Internet stranica dostupna je na kineskom, engleskom, nemačkom i francuskom jeziku. Takođe postoji mogućnost dostavljanja robe u Englesku, Nemačku i Francusku, kao i plaćanje u evrima i funtama. Time je ispunjeno više parametara i oni zajedno dovode do primene GDPR-a u konkretnom slučaju iako će se kompletno prikupljanje i obrada podataka obavljati u Kini.
Primer 4: Agencija iz Rusije koja se bavi programiranjem i razvijanjem softvera objavila je na svojoj internet stranici oglas za posao u kome je između ostalog naznačeno da je obavezno poznavanje engleskog i nemačkog jezika. U datom slučaju postavlja se pitanje da li je potrebno primeniti GDPR pravila zbog pomenutih jezika, kao dominantnih među građanima EU? U ovom kontekstu odgovor je ne. Samo poznavanje engleskog i nemačkog jezika ne može biti indikator da su targetirana isključivo lica iz EU kao kandidati za pomenuti posao. Bili bi potrebni dodatni kriterijumi kako bi se takav zaključak doneo.
U drugom slučaju do primene dolazi ako se prati ponašanje lica koje se nalazi u EU, ali samo onog ponašanja koje se odvija u EU. Potrebno je precizno utvrditi da li se prati ponašanje lica i za koju svrhu se dato ponašanje prati kao i da li će se na osnovu takvog prikupljanja izvršiti profilisanje lica i donositi određeni zaključci, kako bi ovaj osnov primene bio ispunjen.
Primer 5: Marketinška agencija iz Meksika pruža usluge savetovanja u oblasti ugostiteljstva. Na osnovu Wi-fi mreže prati se ponašanje lica koje se nalazi u Berlinu, i preporučuju se lokali u tom gradu putem društvenih mreža.
Iz prethodnog primera jasno je da je praćenje izvršeno sa ciljem preporuke restorana i da se lice nalazi u EU, tako da će svakako biti obavezna primena GDPR.
Ako su ispunjeni kriterijumi za primenu GDPR-a, u slučaju da je reč o obrađivaču ili rukovaocu van EU, postoji obaveza imenovanja zastupnika u EU. Imenovanje se vrši kroz pismeni ugovor, koji će predstavljati vezu između rukovaoca ili obrađivača i zastupnika u EU, ali i urediti međusobna prava, obaveze i odgovornosti. U praksi je zastupljeno angažovanje različitih kompanija sa iskustvom u ovoj oblasti kao zastupnika. Ovog zastupnika treba razlikovati od lica za zaštitu podataka, jer njihove funkcije moraju biti odvojene. Obaveze zastupnika su da predstavlja vezu između lica čiji se podaci obrađuju i rukovaoca, vodi registar komunikacija za nadležnim organima EU zaduženim za zaštitu podataka. Postojanje zastupnika ni u kom slučaju ne isključuje odgovornost rukovaoca ili obrađivača van EU.
Izuzetak postoji kada je reč o povremenom prikupljanju i obradi, kada postoji mali rizik da će doći do povrede ličnih podataka kao i kada se obrada vrši od strane državnih organa, kada imenovanje zastupnika nije obavezno.
Primer 6: Ako se vratimo na primer 3, gde je zaključeno da je potrebno primeniti GDPR, postoji obaveza imenovanja zastupnika ili u Engleskoj ili u Francuskoj ili u Nemačkoj. Takođe potrebno je i navesti ime i kontakt podatke rukovaoca među podacima koji su dostupni kupcima na internet stranici.
3. Primena na osnovu prava članice EU, odnosno na osnovu međunarodnog javnog prava
"Primena na osnovu obrade od strane rukovaoca koji nema prisustvo u EU, već u mestu gde se pravo države članice EU primenjuje na osnovu međunarodnog javnog prava"
Ovaj osnov primene predstavlja razliku o odnosu na domaći Zakon o zaštiti podataka o ličnosti, koji ga ne predviđa posebno. Polje primene ovog osnova je ograničeno, ali ipak dovodi do primene pravila GDPR-a van teritorije država članica EU. Ovaj osnov primene prevashodno se odnosi na strana diplomatska i konzularna predstavništva, ali i na određene ostale situacije koje dovode do primene.
Primer 7: Nemačka ambasada u Rusiji je raspisala konkurs za zapošljavanje administrativnih radnika koji će raditi na obradi podataka podnosilaca zahteva za privremenu radnu vizu. Iako Nemačka ambasada nije osnovana u EU, sama činjenica da je reč o ambasadi države EU, i da po pravilima međunarodnog javnog prava dolazi do primene prava Nemačke, a samim tim i pravila GDPR-a, pa će se to odnositi i na prikupljane ličnih podataka kandidata za pomenuti konkurs.
Primer 8: Austrijski avion leti preko teritorije Meksika pri čemu se prikupljaju podaci putnika kako bi se ocenio kvalitet usluge i slale posebne ponude avio kompanije za buduće letove. Iako se avion nalazi van teritorije EU, sama činjenica da je avion registrovan u Austriji je odlučujuća kako bi se na osnovu međunarodnog javnog prava zaključilo da treba primeniti pravo Austrije, a samim tim i GDPR.
Uticaj GDPR-a na zemlje van EU veoma je izražen kroz zakonodavstvo zemalja kandidata za članstvo u EU, koje su donele zakone u ovoj oblasti, koji u velikoj meri odgovaraju uniformnim pravilima GDPR. Pravilima o proširenoj teritorijalnoj primeni izlazi se iz okvira Evrope i uticaj se dalje širi. Širokim načinom definisanja primene ostavljen je prostor za tumačenje, te je potrebno dodatno upotpuniti praksu kako bi se ustanovila pravila za svaku moguću situaciju. Nesporno je da je uticaj koji je izvršen velik i da on prevazilazi prostor starog kontinenta, ostaje da se vidi kolika će biti stvarna primena ovih odredbi, posebno onih kojima je određena obaveza imenovanja zastupnika u EU.
---------
We're on top of legal developments in Austria and CEE. Are you? Subscribe to our weekly updates!
Further reading:
Austria: ECJ latest Facebook ruling makes waves: Impact under the GDPR?